Nazaret |
Nazaret (właściwie Nazareth, hebr. נצרת; arab. الناصرة, En-Nasira) - miasto w Galilei w płn. Izraelu na płd. wsch. od Hajfy, stolica Dystryktu Północnego. Leży 25 km od Morza Galilejskiego i 9 km na zachód od Góry Tabor.
W Ewangeliach opisane jako miasto dorastania Jezusa, miejsce pielgrzymek chrześcijan.
Powstanie miejscowości datowane przez niektórych archeologów na VII w. p.n.e. Wykopaliska przeprowadzone w Nazarecie (o. Bellarmino Bagatti ofm) wydobyły na światło dzienne pozostałości osady z czasów rzymskich. Można je zobaczyć w znajdującym się obok bazyliki klasztorze franciszkanów. W 1962 roku w Cezarei Nadmorskiej znaleziono inskrypcję mówiącą, że kapłani z porządku Elkalira uczynili Nazaret swoim domem. Populacja niewielkiej miejscowości w I w. szacowana na 400-2000 osób.
Nazaret nie był wymieniany w literaturze żydowskiej aż do III w. Nie wzmiankuje o nim Stary Testament, Talmud ani Józef Flawiusz. Niektórzy historycy uważają że Nazaret mógł nie istnieć w czasach Jezusa i powstał dopiero po Wojnie żydowskiej (po 70 n.e.).
Nazaret jest wzmiankowany w pochodzącej z I wieku Ewangelii Łukasza według której był miastem pochodzenia Maryi, matki Jezusa, i miejscem Zwiastowania. Do Nazaretu powrócili po pobycie w Egipcie małżonkowie Józef i Maryja wraz z małym Jezusem. Przebywał on w tym mieście, wówczas jeszcze mało znaczącej osadzie, do czasu podjęcia się publicznej działalności, którą rozpoczął chrzest w Jordanie z rąk Jana Chrzciciela.
Zgodnie z tradycją katolicką już w pierwszych latach po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa istniała w Nazarecie silna grupa judeochrześcijan, która spotykała się w domu Maryi i Józefa. Archeolodzy znaleźli również miejsce nabożeństw wczesnych chrześcijan (III w.), w tym baptysterium w podłodze pokrytej mozaiką, na której widnieje imię diakona Conona z Nazaretu. Euzebiusz z Cezarei w swojej Historii Kościoła pisał, że w czasach prześladowań za Decjusza (249-251) chrześcijański męczennik Conon powiedział w czasie przesłuchania, że jest z potomków rodziny Chrystusa z Nazaretu w Galilei. W poł. V w. judeochrześcijanie zostają wyparci przez chrześcijan pochodzących z pogaństwa. Ci ostatni wznoszą w miejscu potencjalnego domu Maryi trzynawową bizantyńską bazylikę z przylegającym do niej konwentem. W okresie dominacji muzułmańskiej Nazaret podupada. W czasach wypraw krzyżowych zostaje podjęta udana próba kontroli obszaru (od 1229), a na miejscu zrujnowanej bazyliki wzniesiona zostaje potężna katedra; w Nazarecie ustanowione zostaje biskupstwo. W 1263 sułtan Bainaras dokonuje zniszczenia wszystkich chrześcijańskich budynków i wygnania ludności chrześcijańskiej. Na ich powrót zezwala w 1620 druzyjski książę Fakhr ed-Dina, kiedy to franciszkanie otrzymali w darze ruiny katedry krzyżowców. W roku 1730 wzniesiono nową świątynię, która zburzona w 1955 r. zastąpiona zostaje przez nowoczesną bazylikę dedykowaną Zwiastowaniu Pańskiemu (r. 1959, wg projektu Giovanniego Muzio). |
^ do góry |
|
|
Opinie internautów |
Ilość opinii: 0
|
|