Dubrownik |
Dubrownik, Dubrovnik miasto i port na południu Chorwacji (Dalmacja), nad Morzem Adriatyckim. Noszący miano perły Adriatyku.
Liczba mieszkańców: 48,3 tys. (2005).
Dubrownik jest głównym ośrodkiem turystycznym Dalmacji, przez co przemysł turystyczny jest podstawą gospodarczą tego regionu.
W mieście znajduje się ważny port handlowy i pasażerski (np. połączenie promowe z Bari we Włoszech). W pobliżu Dubrownika znajduje się międzynarodowy port lotniczy.
Dubrownik został założony w VII wieku jako Ragusium (później włoska Ragusa) przez rzymskich zesłańców. Do 1204 roku podporządkowane było Bizancjum. W latach 1204-1808 jako wolna republika kupiecka znajdowało się pod władzą kolejno: do 1358 roku - Wenecji, potem Węgier, od 1526 Turcji, w latach 1806-14 - Francji, od 1815 w Austrii (Austro-Węgry).
W latach 1918-1929 w należało do Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców. W czasie II wojny światowej było najpierw pod okupacją włoską, a potem niemiecką.
Od końca II wojny światowej do 1991 należało do Jugosławii, potem do niepodległej Chorwacji.
Zabytki:
- stare miasto Dubrownika zostało wpisane na listę dziedzictwa kulturalnego UNESCO (główna ulica Stradun zwany Placa),
- starodawny układ urbanistyczny miasta z murami miejskimi (do 25 m wysokości i do 6 metrów szerokości),
- ponad 20 bastionów i baszt z X-XV wieku (np. baszta Minčeta),
- pałac Rektorów (XV wiek) - siedziba władz Republiki Dubrownickiej, obecnie muzeum,
- pałac Sponza (XIV-XV wiek) - Archiwum Dubrownickie,
- odwach z wieżą zegarową (1480),
- gotycki klasztor Franciszkanów (XIV wiek),
- najstarsza apteka w Europie (od 1317),
- gotycki klasztor Dominikanów (XIV-XV wiek),
- renesansowy kościół św. Spasa (1520),
- barokowy kościół św. Vlaha (Błażeja) (1707-15),
- katedra (1617-1713),
- kościół Jezuitów (1699-1725),
- wiele innych zabytkowych budowli.
|
^ do góry |
|
|
Opinie internautów |
Ilość opinii: 0
|
|